Uloge diskursnih oznaka u naučnome funkcionalnom stilu

Abstract

Diskursne oznake su jezički entiteti koji premda integrirani u (gramatičko) ustrojstvo rečenice i (obavijesno) ustrojstvo iskaza u njima ipak ne uzimaju učešće – nemaju status rečeničnih čla­nova i ne utiču na istinosne uslove iskaza tako da se njihovim reduciranjem neće narušiti gramatičnost rečenice niti išta odu­zeti od propozicijskog sastava iskaza. Takvo što je moguće zato što u službi diskursnih oznaka dolaze nedeklinabilne i uglavnom permutabilne jezičke jedinice sa čitavim spletom potencijalnih značenja, koja se aktualiziraju u različitim kontekstima s tim da u svakom od njih zadobivaju instruktivni (tj. proceduralni) pred­znak. Drugim riječima, diskursne oznake ne otkrovljuju svoju svrhu na sintaksičkom i semantičkom planu jer one dolaze sa jedne više, diskursne razine, na kojoj vrše funkciju označavanja (svojim pojavljivanjem naznačuju ko/n/tekstualnu uključenost njihove neposredne okoline i ukazuju na mogućnost njezine interpretacije). Osim te primarne one obnašaju mnoštvo sekun­darnih funkcija, koje se mogu sagledavati iz različitih lingvi­stičkih perspektiva pa i stilističke, što je slučaj u ovome radu. Mi, naime, imamo namjeru sagledati i opisati ulogu diskursnih oznaka u strukturiranju, argumentiranju i prezentiranju naučnih ideja.