Paralelna tumačenja "Nevidljivih gradova" Itala Calvina i "Vilikona" Jasne Horvat

Sažetak

Paralelna tumačenja dvaju postmodernističkih romana Nevi­dljivih gradova Itala Calvina i Vilikona Jasne Horvat potvrđuju nekoliko postmodernističkih odrednica unutar teorijskog okvira Briana McHalea. Osim ontološke strukture obaju romana, nastoji se prikazati narativna, tvorbena i kombinatorička struktura. Književni postupci koji doprinose njihovoj izgradnji su: inter­tekstualnost, autoreferencijalnost, toposi, mreža, lematizacija. Okosnicu oba romana čini zajednički intertekst koji nameće i zajedničke likove, ali različitu tematsko-motivsku kompoziciju. Autoreferencijalnost se u Nevidljivim gradovima iščitava najpri­je kroz metafore atlasa, šaha i odraza, dok u Vilikonu postoji au­toreferencijalni okvir u čijem je fokusu rukopis samog romana te metafora mreže. U oba romana analiziraju se postmodernistički toposi poput zrcala, labirinta, mape, putovanja, leksikona, mreže, i dr. Iako se većina književnih postupaka podudara u oba romana, ključ za interpretaciju zabilježen u Vilikonu predstavlja novinu u odnosu na Nevidljive gradove.