Engleska imenska atribucija u prevodu na crnogorski

Sažetak

Rad analizira načine prevođenja engleske dvočlane imenske fraze u kojoj su oba člana imenice, pri čemu prva funkcioniše kao determinator druge. Ta struktura je česta u engleskom i drugim analitičkim jezicima. U crnogorskom, takva struktura je prisutna, ali nije uobičajena. Predstavljena je polusloženicama koje su ili prenesene iz stranih jezika kalkiranjem ili kreirane od domaćih elemenata po uzoru na kalkirane.

U radu se razmatra i razlika između pridjevske i imenske atribucije. U imenskoj atribuciji, imenice u funkciji determinato­ra imaju više asocijativnu, nego askriptivnu funkciju, što utiče na izbor ekvivalentne strukture u prevodu na crnogorski.

Analizom korpusa utvrđeno je da postoje četiri različita načina prevođenja dvočlane imenske fraze s engleskog, od kojih je prevođenje dvočlanom imenskom frazom najmanje zastuplje­no. Analizom primjera koji ilustruju četiri načina prevođenja, pokušavaju se utvrditi kriterijumi na osnovu kojih se u pro­cesu prevođenja daje prednost jednom od njih.